مرد ایرلندی تجدید خاطره سینما با اسکورسیزی است . سینمایی که این روزها به شدت شبیه سیرک سرگرم کننده مخاطره آمیز و نقد بی هویت اجتماعی – فرهنگی شده . همواره بر این بوده ام تا در برابر دو اثر هرگز واژه ای به کار نبرم . اول اثری که در ظاهر و باطن حرفی برای گفتن ندارد و دوم شاهکاری تماما هنری که واژه ها در برابرش ابتر می مانند . البته که نوع دوم آن را امسال پس از تماشای «جوکر» تاد فیلیپس تجربه کردم اما همواره هنر سلیقه ای است میان آری و خیر که لذتش نزد مخاطب باقی خواهد ماند .
